Willem Warempel

en de kleurenblindegeleidehond

 

De dageraadse bezigheid
werd prettig verstoord
door blonde pruiken
die vol met lak en luizenissen
de kaalslag hadden overleefd

terwijl verschonken glazen appelcider
kringen duwen
in het altijd
stille nachtparket
waarop Willem lag te slapen

totdat de laatste dauwe resten
natgedroomd ogenzand
werden uitgekwispeld
door de kleurenblindegeleidehond

was opeens de dag begonnen
werden brillen opgezet
en samen werd
onschuldig uitgekeken
naar de meiden van De Wit



Willem Warempel en het tranen testament van tante Tonnie

 

De envelop lag ongeopend
op de grenen boekenkast
bedoeld voor sprookjes van Rien Poortvliet

Gekibbel bij de keukentafel
waaraan nerveus werd aangestoeld
door mensen die elkaar niet kenden
maar dat wel eens hadden gedaan

De envelop werd voorgelezen
terwijl tranen werden aangestoken
en op de korte binnenkant
stond Willems naam
met kop en schotel bovenaan

Willem Warempel en het laatste kwartier van de eeuwigheid

 

Schermend met haar vleugels
kwam de merel terecht
op de hangende schouder
van een minder bedeelde.

De vogel was bonter
dan het markante gezelschap
waarin Willem verkeerde
maar iedereen zong mee
met het allerlaatste lied
dat wel een lofprijzing leek.

Zou er nog plaats zijn?
neuriede Willem
gaan de deuren niet dicht?
floot de merel terug

Toen moest Willem denken
aan het nooit verlaten schoolplein
waar een kwartier
minder lang duurde
dan de tijd
die nog voor hem lag

Willem Warempel en de transparante trechter


Het meisje dat hem steeds zat aan te staren
deed Willem denken aan
de laatste keer
dat Tante Tonnie
bij hem langskwam
in de Bakkerstraat

Vanaf die dag van wijze woorden
deed Willem alle meisjes
door een trechter
om zich niet meer
te verslikken
in de haaievinnensoep


Willem Warempel en het komische lijk dat uit de vrieskist was verdwenen

 

Het opgewarmde lijk van de hofnar
was eigenlijk bestemd
voor feesten en partijen
die geregeld werden opgeluisterd
door wijn en zure koeken

Maar de koning had besloten
dat de lichten op de dansvloer
voor 1 minuut maar moesten zwijgen
ter ere van het burgermeisje
dat zijn vrouw niet wilde zijn

Toen zag Willem door het venster
een glas-in-loden droom
waarbinnen ridders en kastelen
elkaar bevochten
voor de laatste zeven zonden
>