Willem Warempel
en de kleurenblindegeleidehond
De dageraadse bezigheid
werd prettig verstoord
door blonde pruiken
die vol met lak en
luizenissen
de kaalslag hadden overleefd
terwijl verschonken glazen
appelcider
kringen duwen
in het altijd
stille nachtparket
waarop Willem lag te slapen
totdat de laatste dauwe
resten
natgedroomd ogenzand
werden uitgekwispeld
door de
kleurenblindegeleidehond
was opeens de dag begonnen
werden brillen opgezet
en samen werd
onschuldig uitgekeken
naar de meiden van De Wit
Willem Warempel en het tranen testament van tante Tonnie
De envelop lag ongeopend
op de grenen boekenkast
bedoeld voor sprookjes van
Rien Poortvliet
Gekibbel bij de keukentafel
waaraan nerveus werd
aangestoeld
door mensen die elkaar niet
kenden
maar dat wel eens hadden
gedaan
De envelop werd voorgelezen
terwijl tranen werden
aangestoken
en op de korte binnenkant
stond Willems naam
met kop en schotel bovenaan
Willem Warempel en het laatste kwartier van de eeuwigheid
Schermend met haar vleugels
kwam de merel terecht
op de hangende schouder
van een minder bedeelde.
De vogel was bonter
dan het markante gezelschap
waarin Willem verkeerde
maar iedereen zong mee
met het allerlaatste lied
dat wel een lofprijzing
leek.
Zou er nog plaats zijn?
neuriede Willem
gaan de deuren niet dicht?
floot de merel terug
Toen moest Willem denken
aan het nooit verlaten
schoolplein
waar een kwartier
minder lang duurde
dan de tijd
die nog voor hem lag
Willem Warempel en de transparante trechter
Het meisje dat hem steeds
zat aan te staren
deed Willem denken aan
de laatste keer
dat Tante Tonnie
bij hem langskwam
in de Bakkerstraat
Vanaf die dag van wijze
woorden
deed Willem alle meisjes
door een trechter
om zich niet meer
te verslikken
in de haaievinnensoep
Willem Warempel en het komische lijk dat uit de vrieskist was verdwenen
Het opgewarmde lijk van de
hofnar
was eigenlijk bestemd
voor feesten en partijen
die geregeld werden
opgeluisterd
door wijn en zure koeken
Maar de koning had besloten
dat de lichten op de
dansvloer
voor 1 minuut maar moesten
zwijgen
ter ere van het burgermeisje
dat zijn vrouw niet wilde
zijn
Toen zag Willem door het
venster
een glas-in-loden droom
waarbinnen ridders en
kastelen
elkaar bevochten
voor de laatste zeven zonden
>