herfst in haar leven

Ergens in het diepe duister
waar de zon de grond niet raakt
en de merel met zacht gefluister
nabootst wat beneden kraakt

Op de grond, gevallen takken
dorre blaadjes sterven af
geen kind zal ze ooit nog pakken
nee, zelfs de wolven zijn te laf

Want in dit bos is het licht verdwenen
paniek heeft hier de overhand
instincten liggen stil als stenen
gedachten zijn hier onbemand

Dus haast je, snel je, blijf niet dansen
maar zoek de rand op van dit bos
gun je leven nieuwe kansen
maak je van je angsten los

• Morgen word ik pappa


• Kinderliedje


• Vriendje


• De verloren dochter


• Willem Warempel


• Herfst in haar leven


• Eindelijk antwoord


• Jan Palach


• Kosovarian girl




• Archief